Web Analytics Made Easy - Statcounter

محققان کشور با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی ابزاری هوشمند در جهت ارتقای بهینه مغز کودکان طراحی و تولید کردند تا در دوره حیاتی زیر پنج سال دستیاری تخصصی و کاربردی برای والدین باشد.

به گزارش ایسنا، در این فعالیت علمی و تحقیقی اساتید و پژوهشگران حوزه روانشناسی، هوش مصنوعی و علوم شناختی موفق به توسعه اپلیکیشنی کاربردی جهت آگاهی‌بخشی به والدین دارای کودکان زیر پنج سال شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این ابزار هوشمند، به عنوان همراه هوشمند والدین با استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی زیر نظر متخصصان کودک، راهکارهایی را جهت ارزیابی سلامتی و افزایش مهارت‌ها و توانمندی‌های شناختی، حسی-حرکتی و اجتماعی- عاطفی کودکان ارائه می‌کند.

دکتر محمدرضا ابوالقاسمی دهاقانی، عضو هیات علمی گروه هوش مصنوعی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران اعلام کرد: با توجه به سرعت رشد مغز کودکان در پنج سال اول زندگی و اهمیت ارزیابی منظم و ارتقای شناختی در سال‌هایی که بیشترین اثربخشی را دارد، هدف این اپلیکیشن بازی، فراهم کردن امکان دسترسی به ارزیابی و ارتقای شناختی کودکان برای تمامی والدین در سراسر کشور است.

وی افزود: هر کودکی نیازها، توانایی‌ها و قابلیت‌های متفاوتی دارد، پذیرش این تفاوت‌ها و تلاش برای ارتقای هر کودک در هر مرحله از فرایند رشدی خود، این گروه را به سمت ارائه محتوایی شخصی‌سازی شده متناسب با ویژگی‌های شناختی هر کودک به کمک ابزارهای دقیق هوش مصنوعی هدایت کرده است.

وی با بیان اینکه گاهی مشکلات تکاملی و رشدی زمانی خود را نشان می‌دهند که دوره طلایی برای مداخله و به دست آوردن بهترین نتیجه از دست رفته است، تاکید کرد: آگاه‌سازی والدین در فرایند فرزندپروری، بدون ایجاد استرس و نگرانی مخرب می‌تواند آینده‌ای سالم و با نشاط را برای فرزندانمان تضمین کند.

دکتر ابوالقاسمی با اشاره به اینکه بهترین راه برای آموزش به کودکان از طریق بازی است و والدین اولین و آگاه‌ترین هم‌بازی‌های کودکان خود هستند، خاطر نشان کرد: تقویت مهارت‌های زبانی، حرکتی، اجتماعی و حل مسئله به کمک بازی‌هایی متناسب با نیاز و توانمندی‌های هر کودک به صورت شخصی‌ سازی شده، بهترین جعبه ابزاری است که هر والدی باید به آن مجهز باشد.

وی اضافه کرد: در این راستا این اپلیکیشن بازی‌هایی به والدین پیشنهاد می‌دهد که بتوانند در محیط خانه با ابزارهای بسیار ساده با کودکان خود انجام دهند و با آشنایی با اهداف هر بازی آن را مؤثرتر به کار برده و کمبود بازی با همسالان را تا حد خوبی جبران کنند.

به نقل از روابط عمومی ستاد علوم شناختی معاونت علمی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: به دست آوردن اطلاعات علمی و دقیق پزشکی و روانشناسی در برهه‌های حساس کودکی برای والدین بسیار ارزشمند است. اگر این اطلاعات به صورت غربال شده و متناسب با سن و ویژگی‌های رشدی هر کودک در دسترس قرار بگیرد، می‌تواند این نیازمندی را به بهترین نحو برآورده کند و تیم ما با به‌کارگیری متخصصان حوزه سلامت و روانشناسی کودک این امکان را فراهم آورده است تا هر والد به محتوای علمی مورد نیاز خود به سهولت و با زبان ساده دسترسی داشته باشد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ابزار شناختی كودكان ستاد علوم شناختی معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري شرکت های دانش بنیان معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري ناسا ايستگاه فضايي بين المللي هوش مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۷۷۰۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ فرزندتان را به ربات آزمون دهنده تبدیل نکنید!

 عصر ایران؛ امید خزانی*- سندروم استکهلم پدیده‌ای روانی است که قربانی با آزارگر خود و یا گروگان با گروگان‌گیر حس هم‌دلی و حتی وفاداری دارد! اما ارتباط این موضوع با مدارس ابتدایی و کودکان معصوم چیست‌؟ 

  ما - والدین که فرزندان‌مان را مال خود و نه از خود می‌دانیم - با این فرشتگان معصوم کاری می‌کنیم که بی‌شباهت نیست به پدیده سندروم استکهلم و هم‌دلی با گروگان‌گیران که برخی از مدارس ابتدایی‌اند.  

   این تمثیل از آن روست که والدین با دستان خود فرزندان خود را به مدارسی می‌سپارند که با جان و جسم کودکان‌شان چون یک‌ گروگان رفتار کنند و حتی در این روند نهایت هم‌کاری را  نشان می‌دهند و حتی خواستار فشاری بیشتر(‌شما بخوانید آزاری بیشتر) از جانب مدرسه متبوع می‌شوند. 

 قبلاً مطلبی با عنوان " آموزش فرزند یا فرزند کشی " در اینجا ( لینک) منتشر شد و مقایسه ای تطبیقی با کشورهای دنیا در روند آموزش ابتدایی آورذه شد که نشان می داد ساعات آموزش ابتدایی در ایران از متوسط آموزش دنیا ۳۰۰ الی ۴۰۰ ساعت بیشتر است و این با همکاری والدین صورت می پذیرد که به نظر نویسنده فاجعه بار است و در گذر زمان باعث فرسودگی کودکان در بستر آموزش می‌شود. اخیرا کودکی ۹ ساله از نزدیکان را دیدم که در اثر فشار بیش از حد درسی والدین تحصیلکرده اش و الزام آنها برای آمادگی آزمون  دچار اسپاسم عضلانی شده بود و کودکی اش به تاراج رفته بود!  چند نکته به اختصار در باب این پدیده عرض می کنم:

۱. اگر پدران سنت زده ما خطاب به معلمان می گفتند " گوشت فرزندم مال تو استخوان اش مال من " ؛ این روز ها خیلی از والدین مجوز شدیدتر از این برخوردها را به مدارس فرزندانشان می دهند اما نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر؛ تلقین دایمی حس ناکافی بودن! دقت بفرمایید برای یک کودک ۷ تا ۱۰ ساله!

۲. بارها شاهد بوده ام که والدین از مدارس متبوع شان خواسته اند که فرزند ۹ ساله آنها را برای آزمون آماده کنند . آزمونهای بی پایانی چون مدارس تیزهوشان ؛ آزمون مدارس خاص( شما بخوانید مراکز گروگانگیری ویژه)  و غیره.

اهداف دوره ی آموزشی ابتدایی کم و بیش در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی با تعریف یونسکو بر ۳ مبنای زیر استوار است : یادگیری مبانی سواد و اعداد؛ یادگیری مهارت های اجتماعی و ایجاد شوق و علاقه برای یادگیری !! در کجای این هدف گذاری جهانی آماده سازی برای آزمون های خاص گنجانده شده است که شمای والدین روان کودک ۹ ساله تان را آزار می دهید و حتی بابت آن هزینه می پردازید؟ این اتحاد والدین و مدارس علیه یه کودک ۸-۹ ساله چه منطق و مبنایی جز کودک آزاری می تواند داشته باشد. البته همه کودکان در اثر فشارهای اینچنینی دچار اسپاسم عضلانی نمی شوند اما آثار ماندگار مخرب روحی بر وجودشان می نشیند!  از دوره ابتدایی همان را انتظار باید داشت که عقلای جهان بر آن اجماع کرده اند!  


۳. هر نوع آموزش با عنصر انضباط ( دیسیپلین) گره خورده است. گزاره های آموزش در فضای شاد و غیره لزوما در مقام عمل جوابگو نیستند. آموزش برای کودک دوره ابتدایی با محدودیت انضباط پذیری و زمان حداقلی سرو کار دارد. ظرفیت انضباط پذیری یک کودک دوره ابتدایی بسیار محدود و شکننده است. این محدودیت ها قابلیت توسعه‌ دارند اما قطعا در افق ۱۲ ساله باعث فرسایش آموزشی خواهند شد!

۴. بقول فرنگی ها " شیطان در جزییات است " بسیاری از آزمون های متداول آموزشی از جمله achievement test , proficiency test و competency test و Aptitude test که نسخه بومی شده آنها در مدارس ما نیز استفاده می شود با ده ها متغیر و پارامترهای اجرایی و نیروهای مجرب آموزش دیده قابلیت اجرا و نتیجه درست دارند! با زیرساخت های موجود سخت افزاری و نیروی انسانی اشغال در اکثر مدارس ابتدایی نتایج درستی برای این آزمون ها متصور نیست! 

۵. آموزش و در کل علوم انسانی بسیار ظریف و شکننده است و از قوانین پوزیتیویستی تبعیت نمی کنند. به این معنا که از درستی گزاره الف و گزاره ب لزوما درستی گزاره ج حاصل نمی شود. اگر موفقیت فرمول واحدی داشته باشد که ندارد آن فرمول در مورد فرزند شما با متغیرهای زیادی سروکار خواهد داشت و لزوما نتیجه نخواهد داد. آنچه که برای موفقیت در اکثر مدارس پایه و ابتدای ما ریل گذاری شده با نوعی آزار و خشونت پنهان گره خورده است و ره به ترکستان می برد ! جاده با کیفیت ؛ خودرو استاندارد ؛ راننده مجرب و ساعت رانندگی استاندارد سفر ایمن را به دنبال دارد ! 

۶. بارها شنیده ایم که برای ساختن یک کشور از مدارس ابتدایی شروع کنید و نیک می دانیم که کشورهای توسعه یافته ۱۰ درصد تولید ناخاص داخلی را صرف آموزش بویژه آموزش پایه می کنند و آموزش پایه درست از وظایف ذاتی دولت هاست ! بله همه اینها درست است اما عجالتا در فقدان این درایت ها از تبدیل فرزندتان به ربات آزمون دهنده بپرهیزید!

  ۷. به پشتوانه دو دهه تجربه در آموزش عرض می کنم اکثر برنامه هایی که در قالب فوق برنامه در مدارس غیردولتی ارایه می شود فاقد عمق لازم است و غالبا سطحی است. برای مثال ۳ سال زبان فوق برنامه مدارس تقریبا معادل ۸ ماه آموزش در موسسات معتبر زبان است! 

   پی نوشت: هر نوع آموزش در هر سطحی که در دوره کودکی ( زیر ۱۲ سال) متصور است قابلیت جبران در دوره نوجوانی را داراست اما و هزار اما که کودکی از دست رفته هرگز جبران پذیر نیست چه برسد به آزار و آسیب های روحی که عمری ممکن است گریبانگیر کودک شما باشد.
---------------------
*دکتریِ آموزش

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: پدیده Disinfomedia؛ تهدیدی در خلأ آموزش سواد رسانه‌ای آموزش فرزند یا فرزند‌کُشی؟!

دیگر خبرها

  • تاثیر اسباب بازی در نبوغ و رشد کودکان
  • چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟
  • راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان
  • والدین صبور در برخورد با کودک 4 تا 6 ساله موفقتر هستند
  • سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ کودک آزاری مدرن: تلقین حس ناکافی بودن!
  • سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ فرزندتان را به ربات آزمون دهنده تبدیل نکنید!
  • درخواست مکرون برای افزایش نظارت بر کودکان در شبکه‌های اجتماعی
  • مکرون خواستار نظارت والدین بر کودکان در شبکه‌های اجتماعی شد
  • همدلی با کودکان، مهارتی که خانواده‌ها با آن غریبه‌اند
  • موزه‌ای که به یک فقر تربیتی پاسخ گفت/ اسباب‌بازی، دروازه شور خلاقانه